( education - picture from google )ေလးေထာင့္ဆို တျခားဟာလာမလုပ္နဲ႕ဆိုတာေတြေၾကာင့္ လိုအပ္လာတဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္တို႕က ပံုစံတစ္မ်ိဳးနဲ႕ပဲ ခ်ိန္ထိုိးတတ္ခဲ့တာပါ ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ခ်ိန္လံုး ဒီပံုစံဆိုေတာ့ နယ္ပယ္တစ္ခုမွာေတာ့ ပိုၿပီးကၽြမ္းက်င္ေနတာပဲ မဟုတ္လား ။ ။
( စာၾကြင္း ။ ။ ကၽြန္ေတာ္လို႕ပဲ အားရလို႕ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ပဲ ေရးလိုက္ပါတယ္ ။ မန္းေလးသူေတြ ကၽြန္ေတာ္ဆိုတဲ့ နာမ္စားကို သံုးတတ္ၾကပါတယ္ ။ )
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ငယ္ငယ္ကေန ၆ တန္းေလာက္အထိ သခၤ်ာစာေမးပြဲဆို ေမးခြန္းပံုစံက စာအုပ္ထဲကပု စၦာနဲ႕တစ္ပံုစံထဲ ။ ဒီၾကားထဲ ၅ ပုဒ္ေလာက္ကို တစ္ပုဒ္ အမွတ္၂၀ ေလာက္နဲ႕ဆိုေတာ့ ဘာမွမရွိဘူးေပါ့ ။ ေမးခြန္းက ဘယ္ေလာက္ထိ ခၽြတ္စြတ္တူသလဲဆိုရင္ ဂဏန္းေတာင္မေျပာင္းပါဘူး ။
ဒီေတာ့ သခ်ၤာသိပ္အားမေကာင္းတဲ့သူအတြက္ဆိုလဲ ကိစၥမရွိဘူးဗ် ။ ခဏခဏ သာတြက္ ၊ ထပ္ခါ ထပ္ခါတြက္ ။ အလြတ္က်က္သလို မ်ိဳးမဟုတ္ေပမယ္ ့ ဘာၿပီးရင္ ဘယ္လိုဆိုတာ အလို လို မွတ္မိသြားေတာ့ စဥ္းစားတတ္တဲ့ဥာဏ္ကလဲ အလိုလို ေလ်ာ့သြားတာေပါ့ ။ ဒီၾကားထဲ စာေမးပြဲက် ကြက္တိဒါပဲဆိုေတာ့ သခ်ၤာတြက္ရင္ ဘယ္လိုစဥ္းစား ထုတ္ယူတြက္ခ်က္ရတယ္ဆိုတာ ဘာမွန္းမသိေအာင္ကို အားနည္းသြားၾကတာပါပဲ ။ ၿပီးေတာ့ ဂဏန္းအသစ္နဲ႕တြက္ရရင္ကို မွန္ပါ့မွန္ပါ့မလားဆိုၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ယံုၾကည္မႈ သိပ္အားနည္းသြားၾကတာပါပဲ ။ ( ကၽြန္ေတာ္လဲ တစ္ခါတစ္ခါ အဲဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာ အားနည္းေနစဲပါ ။ T_T )
ဒီလိုနဲ႕ တစ္ႏွစ္ၿပီးတစ္ႏွစ္ေအာင္လာလိုက္တာ ၆ တန္းထင္ပါတယ္ ။ ရုတ္တရက္ ဂဏန္းေျပာင္းတာေတာင္မဟုတ္ပဲ တစ္ခ်ိဳ႕ ပုစာၦ ေတြကိုေမးခြန္းအသစ္ခ်ေမးလိုက္ပါတယ္ ။ လံုးဝမတြက္တတ္ေအာင္ မေမးတာမဟုတ္ပါဘူး ။ သင္ထားတဲ့ သီအိုရီေတြပါပဲ ။ ဒါကို ျပန္ၿပီး အသံုးခ်ရံုပါ ။ အဲ နည္းနည္းပဲ ပါးနပ္ဖို႕လိုတာပါ ။ အဲဒီတုန္းက ဆိုဘယ္ေျပာေကာင္းမလဲ ။ က်လိုက္ၾကတာ ေသာက္ေသာက္လဲပဲ ။ စာေတာ္တဲ့လူေတြထဲက အနည္းစုပဲ ၇၅ ၊ ၈၀ အႏိုင္ႏိုင္ရတာဆိုေတာ့ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေလာကမွာ ပြက္ေလာညံသြားပါတယ္ ။ ၉၀ ေက်ာ္ရတဲ့သူ ၁ ေယာက္စ ၂ ေယာက္စေတာ့ရွိေသးပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အဲဒီလပတ္က ၇၀ ေက်ာ္ထင္ပါတယ္ ။ ဒါေမးဒါေျဖဘဝမွာ အတန္းတိုင္းနီးပါ ၉၆ နားပတ္လည္ဆိုေတာ့ သခၤ်ာဆိုတာ ဒီလိုလုပ္ရတာပါလားဆိုၿပီး ေတာ္ေတာ္ေတာ့ျဖံုသြားၿပီး ကိုယ့္ အေျခေနကုိသိသြားပါတယ္ ။ အဲဒီအတန္းမွ သခၤ်ာဆိုတာကို စတင္ၿပီးမိတ္ဆက္ေပးလိုက္သလိုပါပဲ ။
ဒါေပမယ့္လဲေလ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေက်ာင္းက မိဘေတြက သူ႕သားသမီးေတြကို ဖူးဖူးမႈတ္ဆိုေတာ့ သားသမီးမ်က္ရည္ က်ေတာ့ စကၤာပူေလာက္ complain တက္တာ သိပ္အားမသန္ေပမယ့္ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးနားကို အဲဒီေန႕ပဲ ခ်က္ခ်င္းေရာက္သြားပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေက်ာင္းမွာ အဲဒီအခ်ိန္
က စာေမးပြဲေမးခြန္းထုတ္ရင္ ဘာသာရပ္ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ အသီးသီးရွိပါတယ္ ။ ေမးခြန္းထုတ္မယ္ဆို သူတို႕ကို သြားျပၿပီး သူတုိ႕က ျဖည့္စြက္အတည္ျပဳၿပီးမွ စာေမးပြဲေမးခြန္းရိုက္တာပါ ။ ဒီေတာ့ ဘာသာရပ္ေခါင္းေဆာင္လက္ခ်က္ေပါ့ ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီဆရာမကို သိပ္ၿပီးေက်းဇူးတင္ရမွာပါ ။ သူသာအဲဒီလို ဒါေမးဒါေျဖပံုစံကို မေတာ္လွန္ခဲ့ရင္ အခုအခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္သခၤ်ာကို ဘယ္လို သေဘာထားၿပီးဘယ္လိုသင္ယူေနမယ္ဆို တာ မစဥ္းစားဝံ့ေတာ့ေလာက္ေအာင္ပါပဲ ။ ေနာက္လပတ္ေတြက် ပထမဆံုးလပတ္ေလာက္ေတာ့ မလွည့္ေတာ့ပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ သခၤ်ာေမးခြန္းဆို ဒါေမးဒါေျဖ မရွိသေလာက္နည္းသြားပါတယ္ ။ အရင္ကထက္ နည္းနည္းေတာ့ပိုေကာင္းလာတာေပါ့ ။
က စာေမးပြဲေမးခြန္းထုတ္ရင္ ဘာသာရပ္ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ အသီးသီးရွိပါတယ္ ။ ေမးခြန္းထုတ္မယ္ဆို သူတို႕ကို သြားျပၿပီး သူတုိ႕က ျဖည့္စြက္အတည္ျပဳၿပီးမွ စာေမးပြဲေမးခြန္းရိုက္တာပါ ။ ဒီေတာ့ ဘာသာရပ္ေခါင္းေဆာင္လက္ခ်က္ေပါ့ ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီဆရာမကို သိပ္ၿပီးေက်းဇူးတင္ရမွာပါ ။ သူသာအဲဒီလို ဒါေမးဒါေျဖပံုစံကို မေတာ္လွန္ခဲ့ရင္ အခုအခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္သခၤ်ာကို ဘယ္လို သေဘာထားၿပီးဘယ္လိုသင္ယူေနမယ္ဆို တာ မစဥ္းစားဝံ့ေတာ့ေလာက္ေအာင္ပါပဲ ။ ေနာက္လပတ္ေတြက် ပထမဆံုးလပတ္ေလာက္ေတာ့ မလွည့္ေတာ့ပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ သခၤ်ာေမးခြန္းဆို ဒါေမးဒါေျဖ မရွိသေလာက္နည္းသြားပါတယ္ ။ အရင္ကထက္ နည္းနည္းေတာ့ပိုေကာင္းလာတာေပါ့ ။
ဒီလိုနဲ႕ပဲ ၁၀ တန္းေရာက္လာတာေပါ့ ။ အဲဒီက်ေတာ့ လူၾကီးမိဘေတြေျပာေနက် ဘဝရဲ႕အခ်ိဳးအေကြ႕ဆိုေတာ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသာတိုင္းၾကိဳးစားပန္းစား သင္ယူၾကတာေပါ့ ။ ဒါေပမယ့္လဲ ၁၀ တန္းပံုစံေတြက ငယ္ငယ္ကတည္းက train လာတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕မွာသိပ္ပင္ပန္းရပါတယ္ ။ သင္ေပးရတဲ့ ေက်ာင္း ၊ က်ဳရွင္ဆရာ / ဆရာမေတြလည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္းေပါ့ ။
ကၽြန္ေတာ့္ သခၤ်ာက်ဴရွင္ဆရာတစ္ေယာက္ ကရုဏာေဒါေသာနဲ႕ ေျပာလိုက္တဲ့ စကား တစ္ခြန္း ကို အခုအခ်ိန္အထိ ၾကားေယာင္ ရွက္ရြံံ႕မိေနတဲ့ စကားတစ္ခြန္းရွိပါတယ္ ။ ဆရာက သင္ရိုးကိုပဲယူၿပီး တျခားဟာေတြထဲက သင္တာပါ ။ တစ္ေန႕ ပုစၦာအသစ္တစ္ပုဒ္ခ်ျပတာ ေပါ့ ။ ဘယ္လိုမ်ိဳးဆိုတာလဲ အရိပ္အျမြက္လမ္းေက်ာင္းေပးတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ တပည့္ေတြဆီက အေျဖကိုတြက္ယူမယ္ဆိုတဲ့ response က လံုးဝထြက္မလာပါဘူး ။ ဆရာက ဘာေျပာလိုက္သလဲဆိုေတာ့ "မင္းတို႕ အဲဒီလိုလုပ္ေန ၊ ဘာမွမစဥ္းစားပဲ ငတုံး ငအမၾကီးေတြလိုလုပ္ေန မင္းတို႕ ဦးေႏွာက္ေတြ မုဒိန္းက်င့္ခံလိုက္ရတာကေန ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္ေကာင္းလာမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး ။ ဒီလိုပဲေန ၊ ဒီလိုပဲ ဘြဲ႕ရ ၊ ဒီလိုပဲ အိမ္ေထာင္ထူ ။ ဒီလိုပဲ ဘဝကို အဆံုးသတ္ ေနာင္က် မင္းတို႕ ဘဝဟာ Mr.Reproduction , Ms.Reproduction ဘဝနဲ႕ပဲအဆံုးသတ္သြားမွာ " တဲ့ ။
အဲဒီကစၿပီး ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ ခိုင္ခိုင္မာမာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို တိတ္တိတ္ေလးခ်ထားခဲ့ပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ့္ဘဝကို ဘယ္ေတာ့မွ အဲဒီလိုအဆံုးမသတ္ေစရဘူးလို႕ ။ ကၽြန္ေတာ္လို႕ ေျပာစမွတ္ရွိေစမယ့္ ဘဝမွတ္ေက်ာက္တစ္ခုခုေတာ့ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ေထာင္ႏိုင္ေစရမယ္ ဆိုၿပီး ခ်ထားခဲ့ပါတယ္ ။ အခုလဲ ဆရာေျပာခဲ့တဲ့ စကားအတိုင္းမျဖစ္ေအာင္ ေရာက္ရာဘဝမွာ လံုးခ်ာပတ္ခ်ာလိုက္ရင္း ၾကိဳးစားေနစဲလူငယ္တစ္ေယာက္ဟာ တစ္ခ်ိ္န္က ဆရာ့ရဲ႕ အညတရ တပည့္ေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္ ။ ။*** ဆရာရႊင္လန္းက်န္းမာပါေစ ။ ။ ***
(Pictures from Google )
1 comment:
လိႈ္က္လႈိက္လွဲလွဲကို ခ်ီးက်ဴးလိုက္မိပါတယ္...ဒါမွ တပည့္ေကာင္း...တပည့္စစ္ပါ...ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတာမို႔ အဲဒီလို စာမ်ဳိးေတြ ဖတ္ရရင္ အင္မတန္မွ အားအင္ျဖစ္မိပါတယ္...ေရာက္ရာအရပ္မွာ မဆုတ္မနစ္တဲ့ ဇြဲနဲ႔ ႀကဳိးစားရင္း ေအာင္ျမင္မႈေပါင္းမ်ားစြာ ရႏိုင္ပါေစဗ်ာ...
Post a Comment